Eenzijdige verdraagzaamheid of emancipatie?

Ik heb vragen en vooral veel twijfel over vrouwen al dan niet met hoofddoek voor de klas.

Ik begrijp de redeneringen over de vrijheid van vrouwen te dragen wat ze willen, over een sjaaltje meer of minder, over de kwaliteit van de lesgeefsters, enz. Allemaal zeer waar.

Anderzijds, ik volg het in de Brusselse straten al jaren, nog nooit heb ik een vrouw met een hoofddoek gezien én met blote armen of benen, ook niet tijdens de warme afgelopen zomer. Mag ik hieruit besluiten dat het voor die vrouwen toch niet enkel gaat over een keuze voor een bepaald kledingstuk of over een identiteit die nood heeft aan bevestiging, maar wel over een akkoord met een bepaald geloof en een bepaalde visie op wat vrouwen mogen en niet mogen?

In het Brusselse straatbeeld is iedereen vrij. Maar in de klas? De nonnen zijn weg, waarom nu een ander geloof wel aanvaarden? Het officieel onderwijs moet geen uithangbord voor een geloof zijn. Dit is geen islamofobie, noch katholofobie, noch religiefobie. Niemand moet zijn persoonlijke geloofsovertuiging kenbaar maken in de klas, noch christenen, noch joden, noch moslims, noch homo’s, noch vegans, noch anti-speciests, noch getuigen van Jehovah. Of denkt er iemand dat een overtuigd moslim of een overtuigd Christen niet geneigd zal zijn om in de les biologie het creationisme naast het darwinisme te stellen?

Godsdienstvrijheid is een mensenrecht dat moet gerespecteerd worden. Godsdienst hoort niet thuis in het officieel onderwijs, wel in de huiskamer of op straat, in de kerk of in de moskee.

Wat vooral zo onduidelijk blijft, is waarom vooral aan de linkerzijde veel mensen pleiten voor eenzijdige verdraagzaamheid. Verdraagzaamheid werkt toch noodzakelijkerwijs aan twee kanten? Is het niet de taak van links om in eerste instantie die vrouwen te steunen die vechten voor hun emancipatie? Die vechten voor hun vrijheid om die hoofddoek wel of niet te dragen, zoals in Iran? Die vechten voor gendergelijkheid? Nauwelijks vijftig jaar geleden stonden wijzelf voor diezelfde strijd. Onze vaders en moeders wilden niet dat we met een ‘lange broek’ de straat opgingen, maar we deden het toch, gelukkig maar.

Ik begrijp zeer goed dat velen zich willen afzetten tegen de openlijke islamhaat van rechts, maar juist dat zou linksen moeten aansporen om de puntjes op de i te zetten en in eerste instantie emancipatie en echte vrijheid te verdedigen. Voor iedereen. En uit respect voor anderen de neutraliteit in de klas te bewaren. Er is ook een moderne islam die vrouwen niet van onder tot boven wil bedekken. Respect!

Geef een reactie

%d