Gewoon Obsceen

Het zijn twee voorbeelden, niets meer maar ook niets minder dan dat. Een beetje opzoekingswerk en je kan de lijst langer maken.

In het derde kwartaal van 2022 maakte Shell voor 9,5 miljard USDollar winst. Dat is dubbel zoveel als in dezelfde periode vorig jaar.

BP maakte in datzelfde kwartaal een winst van 8,2 miljard USDollar.

Voor alle duidelijkheid: dat is respectievelijk 9.500.000.000 en 8.200.000.000 USDollar.

Die astronomische cijfers hebben niets te maken met ‘verstandige bedrijfsbeslissingen’ of ‘goed beheer’. Ze zijn gewoon het gevolg van ‘de markt’, de oorlog van Rusland in Oekraïne en de economische sancties tegen Rusland. Mooi meegenomen.

Het geld gaat ook niet naar nieuwe produktieve investeringen, naar onderzoek voor koolstofarme energie, neen, het gros gaat naar de aandeelhouders: 6,8 miljard USDollar voor Shell en 4,1 miljard USDollar voor BP. Voor één kwartaal dus, dit zijn drie maanden.

We weten dat voor elke Dollar die er bij BP in koolstofarme energie wordt geïnvesteerd, er 26 Dollar naar fossiele energiebronnen gaan en 46 Dollar naar de aandeelhouders. Shell doet niet beter. Daar kan geen enkele COP tegenop.

En hier wringt het schoentje pas echt. Want Staten laten dit toe of moedigen het zelfs aan. De afgelopen veertig jaar ging bijna al het geld naar aandeelhouders – vandaar de ontzaglijke hoge en groeiende ongelijkheid – en nauwelijks iets naar investeringen, laat staan de werknemers.

Oliemaatschappijen hebben eigendomsrechten die ze met alle middelen verdedigen. Staten kijken oogluikend toe. Burgers betalen. De voorgestelde overwinstbelasting is niet meer dan het afschrapen van enkele kruimeltjes.

Hoe lang aanvaarden we dit nog?

Het goede doel

U heeft het vast wel gelezen: Jeff Bezos, af en toe de rijkste man ter wereld als Elon Musk hem geen voetje licht, wil zijn vermogen – een slordige 124 miljard USDollar – aan het goede doel schenken.

En tegelijk deelt de heer Bezos mee dat zo’n tienduizend personeelsleden naar huis mogen. Niet meer nodig.

Verder doet de heer Bezos er alles aan om vooral geen vakbond in huis te hebben. Hij zorgt zelf wel voor het welzijn van zijn werknemers. Hij stuurt zelf wel een mailtje om te zeggen dat hij hen niet meer hoeft.

Maar, zo denkt U misschien, toch is het mooi meegenomen, dat van die 124 miljard. Wie weet komt dat geld toch zijn ontslagen werknemers ten goede, of arme kindertjes, of vluchtelingen die anders honger lijden.

Dan bent U veel te optimistisch en wellicht moet die ballon van de filantropie eens grondig worden doorprikt.

Geld geven voor het goede doel, zo zegt de V.S.- wetgeving, wordt aangemoedigd. U mag dat aftrekken van uw belastingaangifte. Mooi. Voordeel één.

Maar, zo weten de heren Bezos en Zuckerberg en Musk en Buffett en Gates, U moet dat geld niet meteen uitgeven. Het volstaat het over te schrijven naar een fonds of stichting, en klaar is kees. Het mag daar rustig blijven staan, jarenlang of gewoon voor altijd. Mooi meegenomen!

Of met andere woorden, al die heren verkopen gewoon gebakken lucht en ze weten dat zeer goed. Ze doen alsof. Ze graaien en graaien en wekken de indruk dat ze ‘iets’ terug geven aan de maatschappij.

Belasting betalen? Nee, dat is echt niet meer van deze tijd. Vakbonden? Kom nou.

Wie gelooft die mensen nog?

Een heel lange pssshiiiiiiiiittttt…

Dat doen cryptomunten. Gebakken lucht, zo schreef ik in Uitpers vorige zomer.

Vandaag stellen we vast dat er wel nog naar adem wordt gesnakt, maar dat de lucht toch erg heet aan het worden is.

FTX, een beurs voor cryptomunten, ging failliet. De dertigjarige Sam Bankman-Fried had wat gesjoemeld en de meest elementaire financiële regels aan de laars gelapt. Weg FTX, een groot waardeverlies voor alle cryptomunten.

Wie er erg bekaaid vanaf komt zijn de al arme Salvadoranen. Hun excentrieke President had voor meer dan honderd miljoen USDollar aan Bitcoins gekocht en die als legale munt erkend. Toen de prijs in elkaar zakte, kocht hij er nog meer, want stijgen zouden ze. Vandaag zwijgt hij als vermoord.

De Bitcoin heeft 67 % van zijn waarde verloren, zoveel als de hele begroting voor landbouw in El Salvador, een land waar nota bene de helft van de bevolking in voedselonzekerheid leeft. De buitenlandse schuldenlast bedraagt 667 miljoen USDollar. Naar het schijnt zou China die wel willen opkopen. Het IMF geeft forfait.

Moorden en verdwijningen

dav

Er is ontzettend veel geweld in Mexico. Cijfers plakken op al de moorden en feminicides lijkt onbegonnen en vaak ook nutteloos werk. Want soms zijn cijfers niet eens te vatten.

Meer dan honderd duizend mensen verdwenen? Wie kan er zich iets bij voorstellen? Gruwelijker wordt het heel even als je weet dat er meer dan vijftigduizend lijken liggen te wachten in koelkamers. Wachten op wat? Een identificatie? Ja, en dan?

Somme politieke en gerechtelijke autoriteiten vinden dat het genoeg is geweest. Ze denken dat er geen oplossing is, wellicht, of dat het handiger is de lijken gewoon te laten verdwijnen.

Zo de Procureur van deelstaat Morelos. Er zijn onlangs honderdtwintig lijken gevonden in een massagraf van mensen naar wie geen enkel onderzoek werd gedaan. De familie werd dan ook niet verwittigd. Het waren niet enkel slachtoffers van ruzies tussen criminele bendes, maar ook slachtoffers van verdwijningen, mensen van wie de identiteit wel degelijk was bekend.

Of met andere woorden zelfs de gerechtelijke autoriteiten zijn mee schuldig aan de lange lijst van misdaden in dit land.

Deze week werd ook weer een ‘zoekende moeder’ vermoord, de groep van vrouwen die zelf op zoek gaan naar hun vermiste zoon, vader of man…

Als denkt het allemaal wel te hebben gehad, nee, het kan nog altijd een graadje erger.