
Die klemtoon op ‘flygsklam’, ik heb er me altijd aan geërgerd. Niet dat ik het essentieel vind dat mensen minstens één keer per jaar naar Phuket, Varadero of Punta Cana kunnen vliegen, wel omdat contact tussen mensen, voor toerisme, voor sociale bewegingen, voor academici, voor politici zo’n cruciaal onderdeel vormt van het bewustzijn dat we allemaal mensen zijn, in één enkele wereld. Neem die contacten weg, en we zinken weg in een groeiend nationalisme en communautarisme, we gaan ons verschuilen achter de kerktoren en we denken enkel nog in termen van ‘ik’ en ‘bij ons’.
Lees verder “Groen vliegen!”