DE WERELD IS VAN ONS

Op 4 september 1970 werd Salvador Allende verkozen tot President van Chili. In zijn eerste speech had hij het over de ‘nieuwe weg’ die het land kon inslaan. We weten wat er drie jaar later is gebeurd, de weg werd opgebroken.

Op 4 september 2022 kan Chili opnieuw een nieuwe weg inslaan, met vervanging van de oude grondwet, opgesteld onder het dictatoriale regime van Augusto Pinochet, door een nieuwe progressieve grondwet met waarborgen voor democratie en politieke, economische, sociale en culturele rechten.

De kans dat dit gebeurt is echter klein. Alle peilingen geven aan dat de nieuwe grondwet niet zal worden goedgekeurd.

“Het is weer tijd voor politiek. Maar voor een creatieve politiek. Vernieuwd. Intergenerationeel. Boos worden op de politiek zonder het antidotum van de organisatie is als te eten geven aan het fascisme. Je kan geen kritiek geven op de ziekte door zelf ziek te worden.”

(Juan Carlos Monedero, Podemos)

Mocht de (Europoese, mondiale) linkerzijde dat begrijpen …

Vormen, organiseren, ageren…

Manuel Zelaya, Rafael Correa, Fernando Lugo, Luiz Inácio Lula da Silva, Dilma Rousseff, Evo Morales, Álvaro García Linera, Jorge Glas en vandaag Cristina Fernández de Kirchner. Dit is het lijstje van Latijnsamerikaanse leiders die het slachtoffer waren of zijn van gerechtelijke stappen, ‘lawfare’, een manier om overjaarse militaire staatsgrepen te vermijden en politici via de rechtbank of het parlement buiten spel te zetten.

Vier dagen lang zijn in Buenos Aires en diverse provincies grote betogingen georganiseerd in solidariteit met vice-President Cristina de Kirchner. Ze wordt beschuldigd van ‘misbruik van overheidsfondsen’ waartegen twaalf jaar gevangenisstraf en levenslang verbod op openbare functies wordt geëist.

Een coup tegen de Mexicaanse President? Twee, drie jaar geleden zou niemand echt verbaasd zijn geweest. Tijdens de verkiezingscampagne van 2018 was Lopez Obrador door de rechtse partijen als een baarlijke duivel voorgesteld, en wat zo iemand kan doen als hij eenmaal de macht in handen heeft… De plannen van de huidige President waren ook redelijk radicaal, dus angst was er zeker bij al diegenen die al bijna een eeuw lang de macht in handen hadden.

Vandaag is de situatie geheel anders. ‘AMLO’ zit een eind weg in de tweede helft van zijn mandaat, heeft samen met zijn bondgenoten een zeer ruimte meerderheid in het Parlement en de voorbereiding voor de verkiezingen van 2024 zijn begonnen. Het enige wat kenners van het politieke landschap zich kunnen voorstellen is dat het onderzoek naar de verdwijning van de 43 studenten in 2014 echt in de buurt zou komen van vorig President Pena Nieto of, nog erger, van de legertop. Dat beiden iets met die verdwijning hebben te maken of er althans informatie over hebben, daar is zowat iedereen van overtuigd. Of ze ooit kunnen vervolgd worden, is een geheel andere zaak.