Duitse Groenen en ‘de bom’

‘Veiligheid heeft een prijs’ zei Annalena Baerbock op de Veiligheidsconferentie in München. Ze ziet helemaal geen graten meer in een eigen kernwapen.

Het was eveneens groene Minister van BZ Joschka Fischer die voor haar het pad effende met de oorlog in Servië.

Gelukkig is 70 % van de Duitse bevolking nog altijd tegen kernwapens. Maar één voor één worden alle muren gesloopt.

Flink hoor Annalene! Wel angstwekkend.

Armoede

Misschien kan iemand me helpen ? Ik blijf het moeilijk hebben met die armoedecijfers. Het is schitterend natuurlijk dat er jaar na jaar vele mensen zich zoet houden met al die moeilijke berekeningen, maar wat leren we eruit? Dat Vlaanderen er véél beter voorstaat dan Wallonië (7,8 % tgo 15,3 % monetaire armoede); dat Brussel, Europese hoofdstad, schandelijk veel arme mensen huisvest (27,7 %!). Dat de situatie voor zogenaamd ‘kwetsbare groepen’ lichtjes is verbeterd maar dat er méér werkende armen zijn. En dat de ‘materiële deprivatie’ vrij laag is of m.a.w. mensen kunnen alles hebben wat nodig is maar toch monetair arm zijn. Maar vooral: de situatie is gruwelijk stabiel, al decennia lang.

Betekent dit dat we hoegenaamd niets leren uit die cijfers? Er niets aan doen? Niet eens weten wat we er kunnen aan doen? Er niets willen aan doen? En wat helpen al die ingewikkelde structuren, organisaties en bewegingen in de ‘armoedebestrijding’ dan? Echt, ik kom er niet uit. Ik blijf denken dat armoede in onze rijke samenleving geen bestaansrecht heeft. Illegaal zou moeten zijn, zoals Petrella ooit zei. Maar ja…

Ik durf niet echt verder vragen, maar ook deze vraag bekruipt me soms: stel, die armoede is weg, leven we dan in een rechtvaardige maatschappij?

Backlash voor het milieubeleid

Twee weken geleden publiceerde ik op Uitpers een artikel over het succes van uiterst rechts en de strategie van de groene beweging. Een succes kan je het niet noemen. Als auteur moet je je dan afvragen hoe dat komt?

Ondertussen staan de Franse boeren bijna aan de poorten van Parijs, staat Jordan Bardella er rustig bij om stemmen te ronselen en durft niemand nog zeggen dat die boeren ongelijk hebben.

We zijn begonnen aan een ernstige backlash voor het milieubeleid. Hoe goed doordacht en verantwoord dat milieubeleid eventueel ook kan zijn, niemand wil een stap terug zetten in termen van inkomen of comfort als daar geen degelijke alternatieven en of compensaties tegenover staan.

“Er is genoeg als we delen wat er is”, lees ik vandaag op facebook, dixit Dirk Holemans. Dat klopt. Maar hoe krijg je mensen zover? Beslist niet met het moralistisch vingertje over meer ‘levenskwaliteit’. Vraag dat maar aan de boeren. Hoe vermijd je in die omstandigheden dat mensen voor de gemakkelijkheids- en valse oplossing van uiterst-rechts gaan kiezen?

UitpersRechts, alweer!

Gemeenschapspolitie…

Het zijn kinderen, jongens en meisjes tussen 11 en 15 jaar, mét echte wapens. Ze legden de eed af als leden van de communautaire politie in Guerrero, Mexico.

Het platteland van Mexico is allesbehalve veilig, en voor de verdediging van mensenrechten ligt er nog heel wat brood op de plank, aldus een recent VN-verslag. In heel wat kleine gemeenschappen organiseren burgers zelf hun veiligheid, want op de overheid kunnen ze niet rekenen. En de bedreigingen van mafia en narco zijn reëel. Nu worden dus ook kinderen ingeschakeld… ‘want de regering doet niets om mijn papa terug te vinden’, aldus een jonge ‘soldaat’. Schrijnend.