Het is al zo vaak gezegd, maar kan het ooit voldoende worden herhaald? Dat die ‘wetten’ van de economie helemaal geen ‘wetten’ zijn en vaak niet eens werden aangetoond.
Thierry Pauchant van de Universiteit van Montreal schreef er recent nog een boek over.
Dat van die ‘onzichtbare hand’, bijvoorbeeld, van Adam Smith, terwijhl de auteur vooral de noodzaak van een ethische benadering van de economie promootte, een economie voor mensen en samenlevingen.
Idem van de ‘creatieve destructie’ van Schumpeter, over de weldaden van innovatie, iets wat nooit of te nimmer door niemand werd aangetoond.
Zelfs de ‘wetten van vraag en aanbod’ zijn volgens de auteur niet meer dan een tautologie om de heilige markt te verantwoorden.
Het lijstje kan rustig aangevuld worden met alle ‘waarhgeden’ die we vandaag te horen krijgen, zoals ‘langer werken omdat we langer leven’, of de keuze die we zouden moeten maken tussen sociaal beleid en strijd tegen de klimaatverandering, terwijl ondertussen de defensie-uitgaven de pan uitrijzen.
Gemeenplaatsen, waar een deel van de goegemeente nog steeds in trapt.