Beide zijn overleden. Victor Jara, die met zijn muziek en gezang het leven en de liefde vierde, werd doodgemarteld. Kissinger werd honderd en stierf in zijn bed. Althans, dat laatste vermoed ik. Hij werd nooit lastig gevallen, hij werd nooit vervolgd.
Kissinger heeft miljoen mensenlevens vernietigd, op alle continenten. Hij was de perfect cynische politicus die kon doden ‘omdat het nu eenmaal moest’. De man kreeg een Nobelprijs voor de vrede. Schendingen van mensenrechten, martelingen en moorden, bombardementen… ach, hoe hou je anders het communisme tegen?
Vandaag is in Chili de laatste beschuldigde aangekomen voor de moord op Victor Jara. Hij was in 1973 veertig jaar oud. Ex-militair Pedro Barrientos zal in Chili terecht staan. Kunst, zo zegt Amanda Jara, dochter van Victor, is een instrument voor verandering. Tijdens de sociale protesten van 2019 in Santiago zong iedereen ‘El derecho de vivir en paz’, het recht om in vrede te leven. Officieel kreeg Victor Jara geen gerechtigheid, wel integendeel, maar zijn volk geeft hem dat wel, zo zei de in november overleden weduwe van Victor Jara. Wie weet is er een rechtbank die nog even de schijn van de rechtvaardigheid op houdt.
‘Vivir en paz’, leven in vrede, is er nog iets meer nodig? Het zijn mensen als Kissinger die het onmogelijk maken. En een Nobelprijs voor de vrede krijgen. Ja, de wereld draait vierkant.
