Tag: Chili

Victor Jara vs Henry Kissinger

Beide zijn overleden. Victor Jara, die met zijn muziek en gezang het leven en de liefde vierde, werd doodgemarteld. Kissinger werd honderd en stierf in zijn bed. Althans, dat laatste vermoed ik. Hij werd nooit lastig gevallen, hij werd nooit vervolgd.

Kissinger heeft miljoen mensenlevens vernietigd, op alle continenten. Hij was de perfect cynische politicus die kon doden ‘omdat het nu eenmaal moest’. De man kreeg een Nobelprijs voor de vrede. Schendingen van mensenrechten, martelingen en moorden, bombardementen… ach, hoe hou je anders het communisme tegen?

Vandaag is in Chili de laatste beschuldigde aangekomen voor de moord op Victor Jara. Hij was in 1973 veertig jaar oud. Ex-militair Pedro Barrientos zal in Chili terecht staan. Kunst, zo zegt Amanda Jara, dochter van Victor, is een instrument voor verandering. Tijdens de sociale protesten van 2019 in Santiago zong iedereen ‘El derecho de vivir en paz’, het recht om in vrede te leven. Officieel kreeg Victor Jara geen gerechtigheid, wel integendeel, maar zijn volk geeft hem dat wel, zo zei de in november overleden weduwe van Victor Jara. Wie weet is er een rechtbank die nog even de schijn van de rechtvaardigheid op houdt.

‘Vivir en paz’, leven in vrede, is er nog iets meer nodig? Het zijn mensen als Kissinger die het onmogelijk maken. En een Nobelprijs voor de vrede krijgen. Ja, de wereld draait vierkant.

Voor wie haar geen geweld aan doet

De ‘waarheid’ is gekend. Allende was geen democraat, zijn regering leidde tot communistisch totalitarisme en bovendien waren zijn economische maatregelen rampzalig.

Wie deze mythes wil ontkrachten leze Chili na 50 jaar: wie heeft gefaald? (uitpers.be) – ook voor wie denkt dat enkel de V.S. met de vinger dient gewezen te worden.

Ook wie denkt dat zulke dingen als in Chili vandaag niet meer kunnen gebeuren denkt best ook nog eens na of checkt de feiten.

Gisteren, 11 september, 50ste verjaardag van de staatsgreep tegen Salvador Allende, vond in Santiago de Chile een ontroerende plechtigheid plaats. In aanwezigheid van de President, Gabriel Boric, en tal van presidenten en ex-presidenten uit Latijns Amerika en Europa (Luis Arce, Gustavo Petro, Lopez Obrador, Pepe Mujica, Michelle Bachelet, Felipe Gonzalez, Ernesto Samper, Massimo D’Alema, enz., enz.) werd een plechtige Verklaring ondertekend, het ‘Compromis van Santiago’.

In die tekst wordt beloofd de democratie en de mensenrechten te verdedigen en geweld tegen te gaan. De rechterzijde weigerde die tekst te ondertekenen.

Op 10 september was er in Santiago een betoging van familieleden van vermoorde of verdwenen slachtoffers van de dictatuur. Ze werd verstoord door groepjes van uiterst rechts en door de carabineros met de wapenstok ontbonden.

En voor wie nog twijfelt: in Argentinië kwam begin deze maand extreem rechts bijeen om ‘hulde te brengen aan de slachtoffers van het terrorisme’. En daarmee bedoelen ze de ‘slachtoffers’ van de vakbondsmensen, studenten, intellectuelen en alle progressieven. Want staatsterrorisme was er volgens deze mensen niet in Argentinië, dat van die 30.000 doden is een verzinsel. Het is de democratie die de mensenrechten schendt. De militaire dictatuur was prima.

Of denk aan Bolsonaro en zijn voorkeur voor het militaire regime.

Extreem rechts leeft!

Chili +50: zelfmoord na moord

Het is vijftig jaar geleden dat de Chileense militairen een coup pleegden tegen de socialistische regering van Salvador Allende. Nog steeds lopen er processen tegen de zware mensenrechtenschendingen van toen.

Zopas veroordeelde het Hooggerechtshof zeven militairen voor de moord op de populaire muzikant Victor Jara. Eén van hen, Herman Chacón, kreeg vijfentwintig jaar cel. De man was 87 jaar oud en pleegde zelfmoord nog voor de politie hem thuis kon oppakken.

Angst? En misschien een beetje schuldgevoel? Na vijftig jaar vrijheid?

Er werden in de eerste jaren van de militaire dictatuur meer dan 25.000 wreed gefolterd, 3227 mensen werden vermoord en om en bij de 200.000 vertrokken in ballingschap. Victor Jara stierf op 16 september 1973, vijf dagen na de coup.

De foltering begon met het breken van zijn vingers, zodat hij nooit nog gitaar zou kunnen spelen.

Pablo Neruda werd vermoord

Pablo Neruda werd vermoord

Vijftig jaar na zijn dood en twaalf jaar nadat een internationaal onderzoek werd begonnen, lijken de resultaten bekend te raken: in één van de tanden van Neruda werd een gifstof gevonden, wat er op zou wijzen dat hij wel degelijk werd vermoord.

Neruda – zijn echte naam was Neftali Reyes – kreeg de Nobelprijs literatuur in 1971. Hij stierf twaalf dagen na de staatsgreep van Pinochet in Chili in 1973, officieel van prostaatkanker. Hij was lid van de Communistische Partij en een persoonlijke vriend van Salvador Allende.

Zijn lichaam werd opgegraven in 2013 en een team van internationale experten maakte zeven maanden later bekend dat er geen aanwijzingen waren voor moord. Op dat ogenblik beschikten de Chileense labo’s echter niet over de verfijnde apparatuur die ze nu wel hebben. In oktober 2017 begon een nieuw onderzoek, en de resultaten daarvan werden nooit bekend gemaakt.

De aantijgingen van moord werden altijd volgehouden door de chauffeur van Neruda die bij hem was in het ziekenhuis voor een onderzoek. Hij beweerde dat Neruda een spuit kreeg in de maag en daarna stierf. Neruda was helemaal niet ziek. Hij zou een paar uur later het vliegtuig hebben genomen voor Mexico, waar hij in ballingschap ging leven. Het mocht niet zijn.