Ongelijkheid

Voor mocht U het nog niet elders gelezen hebben :

Wereldwijd stoot de rijkste 1 % meer CO2 uit dan twee derden van de totale wereldbevolking. Sinds 2019 is hun uitstoot trouwens met 16 % gestegen!

In Europa zijn het de rijkste 10 % die meer uitstoten dan de helft van de armste bevolking in de EU. Met een vermogensbelasting zou 250 miljard Euro per jaar kunnen ingevorderd worden en besteed aan klimaatmaatregelen.

Dat is niets voor Ursula natuurlijk.

Lees er alles over: Press releases | Oxfam International

‘Iets ernstig’ over ongelijkheid…

‘Wie nog eens iets ernstig over ongelijkheid wil lezen’, twittert Ive Marx. ‘iets ernstig’? Ha, hij verwijst uiteraard naar het boek van Paul Goossens!

Niet dus. Hij verwijst naar een artikel in De Tijd waar een aantal academici hun wijsheid mogen etaleren over ongelijkheid. Of het al dan niet belangrijk is. Of het al dan niet de groei afremt. En of er meer belasting op kapitaal moet komen.

‘Een econoom verkiest belastingen die het totale welvaartsverlies minimaliseren. Dan is het beter de belasting op arbeid te verlagen, want daar is het effect groter: als je arbeid meer belast, gaan mensen minder werken of vroeger met pensioen.’ Dat soort waarheden.

Belastingen zouden dus ‘welvaartsverlies’ betekenen! Openbare diensten? Openbaar vervoer? Onderwijs? Gezondheidszorg?

Ach, ‘iets ernstig over ongelijkheid’, het zou zo anders kunnen. Niet kunnen is gewoon niet willen. Niet willen lezen, niet willen horen, niet willen weten.

Wat Conner Rousseau vandaag vertelt is volkomen in lijn met wat al decennialang mondiaal en Europees wordt gepromoot. De sociale zekerheid moet eraan. Werkloosheid en pensioenen zijn te duur. We streven naar basisbanen en basispensioenen! Wij strijden tegen de armoede! En de goegemeente loopt in de val.

Opvallend: Conner spreekt niet over een vrouw die huismoederschap verkiest boven een baan, maar boven een uitkering! Om subliminaal nog eens het zwarte beeld te versterken van al die vrouwen die ‘sociale fraude’ plegen.

Ja, we leven in België in een ‘zonnige paradox’, maar er werd heel veel kou geleden de afgelopen maanden. Dat hebben die academici met ‘ernstig’ nieuws over ongelijkheid niet gemerkt. En op 1 mei blijven ze thuis.

Ongelijkheid … en waarom geen belastingen?

A decade ago, Oxfam raised the alarm at the World Economic Forum – an annual meeting of the world’s wealthy elite held in Davos, Switzerland – about extreme levels of inequality. Ever since, billionaires have doubled their wealth, growing by $2.7 BILLION a day since 2020.

Het nieuwe rapport van Oxfam, op de eerste dag van het Wereld Economisch Forum in Davos

Ongelijkheid …

“Remember life before March 2020? So many lives lost, learning delayed, jobs disappeared.

And yet during that time, the few hundred richest people have seen their wealth increase by $4.48 trillion. (Yes, that’s $4,480,000,000,000.00.) That’s not just luck: the wealthiest are rigging the stakes in their favor.”

(Chuck Collins, Inequality.org)

Mondiale Inkomensongelijkheid: anders maar niet minder!

Branko Milanovic heeft nieuwe cijfers gepubliceerd over de mondiale inkomensongelijkheid. Die is nu anders dan twintig jaar geleden, zo stelt hij, maar daarom niet minder.

Voor de periode tussen het eind van de Koude oorlog (1989) en de crisis van 2008 was er het beroemde olifantje: door het ‘China-effect’ stegen de inkomens van de middenklasse daar, terwijl de middenklasse in rijke wersterse landen er op achteruitging. Pijlsnel vooruit gingen de 1 % rijksten.

Vandaag is het anders. Tussen 2008 en 2018 (net voor de COVID-crisis) zijn de inkomens in Azië blijven stijgen, er was eigenlijk geen sprake van crisis in China. De topinkomens in de V.S. gingen echter achteruit en voor de mondiale rijken was het min of meer een verloren decennium.

Die inkomensstijging in China en ook India heeft gevolgen voor de mondiale inkomensverdeling. De mondiale middenklasse gaat erop vooruit en Azië vervangt de laagste inkomensklassen van de rijke landen. Italianen b.v. zijn vandaag relatief armer dan Chinese stedelingen.

Dit is de grootste verandering in de inkomensongelijkheid sinds de Industriële Revolutie. De ongelijkheid vermindert niet, maar ze ziet er wel anders uit.