De harem op de Bahama’s

Na mijn bericht van vorige week op facebook (‘Bankman-Fried, Biden, Zelensky: één front?’) kwamen er verschillende twijfelende antwoorden binnen. Hoe betrouwbaar was dit?

Het enige wat ik hierop kan antwoorden is dat de Mexicaanse krant La Jornada doorgaans bijzonder degelijk en betrouwbaar is. Uiteraard betekent dit niet dat geen enkel artikel van geen enkele journalist iets kan bevatten dat minder juist is. Maar tot nog toe heb ik geen enkele reactie in die zin gelezen. Ik heb geen argumenten om te twijfelen aan de juistheid van het artikel in kwestie.

Deze week is er nog veel meer nieuws vrijgekomen over het bankroet gegane FTX. En er wordt bevestigd dat die jongens en dat ene meisje in de Bahama’s het wel heel erg bruin bakten.

Voor alle duidelijkheid, wat volgt komt ook grotendeels uit verschillende artikelen van La Jornada, waarin herhaaldelijk wordt verwezen naar Forbes, Reuters of de Financial Times.

Lees verder “De harem op de Bahama’s”

Obsceen (3)

De belangrijkste vraag is natuurlijk wat je doet met zoveel geld … je kan niet eindeloos nieuwe auto’s en privé-jets en yachts kopen… dat gaat gewoon vervelen.

Wel: een ideetje. Op een veiling vorige week gaf iemand 220.000 (tweehonderdtwintigduizend) USDollar voor de afgedragen Birkenstock sandalen van wijlen Steve Jobbs van Apple.

Vast voor het goede doel! ’t Is eens iets anders.

En niet altijd die vervelende cryptomunten. Daarover morgen echter meer! Want het was wél leuk daar op de Bahamas!

Obsceen (2)

De leiders van de CAC40, de 40 belangrijkste beursgenoteerde ondernemingen in Frankrijk moeten afrekenen met de inflatie. Hun bedrijven hebben zo’n 160 miljard Euro winst gemaakt en hun verloning is met 52 % gestegen! Gemiddeld verdienen ze elk 7,9 miljoen Euro.

Bij de 120 grootste ondernemingen is de verloning ‘slechts’ met 22 % gestegen. Gemiddeld: 4,5 miljoen Euro.

Dat is inflatie die niet bestreden wordt. Ze hebben ook geen last van een ‘indexaanpassing’.

(Le Monde 23 november 2022)

Eenzijdige verdraagzaamheid of emancipatie?

Ik heb vragen en vooral veel twijfel over vrouwen al dan niet met hoofddoek voor de klas.

Ik begrijp de redeneringen over de vrijheid van vrouwen te dragen wat ze willen, over een sjaaltje meer of minder, over de kwaliteit van de lesgeefsters, enz. Allemaal zeer waar.

Anderzijds, ik volg het in de Brusselse straten al jaren, nog nooit heb ik een vrouw met een hoofddoek gezien én met blote armen of benen, ook niet tijdens de warme afgelopen zomer. Mag ik hieruit besluiten dat het voor die vrouwen toch niet enkel gaat over een keuze voor een bepaald kledingstuk of over een identiteit die nood heeft aan bevestiging, maar wel over een akkoord met een bepaald geloof en een bepaalde visie op wat vrouwen mogen en niet mogen?

In het Brusselse straatbeeld is iedereen vrij. Maar in de klas? De nonnen zijn weg, waarom nu een ander geloof wel aanvaarden? Het officieel onderwijs moet geen uithangbord voor een geloof zijn. Dit is geen islamofobie, noch katholofobie, noch religiefobie. Niemand moet zijn persoonlijke geloofsovertuiging kenbaar maken in de klas, noch christenen, noch joden, noch moslims, noch homo’s, noch vegans, noch anti-speciests, noch getuigen van Jehovah. Of denkt er iemand dat een overtuigd moslim of een overtuigd Christen niet geneigd zal zijn om in de les biologie het creationisme naast het darwinisme te stellen?

Godsdienstvrijheid is een mensenrecht dat moet gerespecteerd worden. Godsdienst hoort niet thuis in het officieel onderwijs, wel in de huiskamer of op straat, in de kerk of in de moskee.

Wat vooral zo onduidelijk blijft, is waarom vooral aan de linkerzijde veel mensen pleiten voor eenzijdige verdraagzaamheid. Verdraagzaamheid werkt toch noodzakelijkerwijs aan twee kanten? Is het niet de taak van links om in eerste instantie die vrouwen te steunen die vechten voor hun emancipatie? Die vechten voor hun vrijheid om die hoofddoek wel of niet te dragen, zoals in Iran? Die vechten voor gendergelijkheid? Nauwelijks vijftig jaar geleden stonden wijzelf voor diezelfde strijd. Onze vaders en moeders wilden niet dat we met een ‘lange broek’ de straat opgingen, maar we deden het toch, gelukkig maar.

Ik begrijp zeer goed dat velen zich willen afzetten tegen de openlijke islamhaat van rechts, maar juist dat zou linksen moeten aansporen om de puntjes op de i te zetten en in eerste instantie emancipatie en echte vrijheid te verdedigen. Voor iedereen. En uit respect voor anderen de neutraliteit in de klas te bewaren. Er is ook een moderne islam die vrouwen niet van onder tot boven wil bedekken. Respect!

Leuk land, Qatar

Gelukkig lezen we nu heel wat over de duizenden buitenlandse arbeiders die op de WK-werven het leven hebben verloren.

Het zou interessant zijn een lijstje te zien over wie hier allemaal verantwoordelijk voor is, ik bedoel uiteraard mensen en instanties van buiten Qatar.

Kunnen we daarnaast aub niet vergeten dat er nog heel wat andere problemen zijn in dat gasrijke land.

De Sharia blijft de bron voor alle wetgeving. Dat heeft zo zijn gevolgen voor de godsdienstvrijheid. Andere religies dan islam (sjiitisch en sunni) mogen enkel zuiver privé worden beleefd. Bekeringen zijn uiteraard volkomen illegaal.

Qatar heeft de Universele Verklaring voor de rechten van de Mens aanvaard,  met heel wat opmerkingen en een formeel voorbehoud bij de artikelen over gender gelijkheid. Vrouwen hebben dan ook zeer beperkte rechten in Qatar.

Alcoholverbruik en ‘illegale’ (buitenhuwelijkse) seks worden bestraft met zweepslagen. Voor homosexualiteit kan zelfs de doodstraf worden uitgesproken.

Leuk land, toch?

Wie meer wil weten over het (formele) arbeidsrecht: 2022: Labour reforms in Qatar: Coming together around a shared vision (ilo.org) en ILO News Update